Όταν η κατάληψη ανέλαβε την ευθύνη του κτιρίου, αντίκρισε με φόβο την κατάσταση της Αίθουσας 3· λεηλατημένη από την «κανονική» (υπο)λειτουργία του τμήματος. Πόρτες που δεν ανοίγουν και δεν κλείνουν, ηχεία και καλώδια χαλασμένα, με αυτοσχέδιες λύσεις τύπου ghetto. Πως ζούσαν οι προηγούμενοι βάρβαροι; Δύο χρόνια από τα παράθυρα με ιπτάμενες σκούπες έμπαιναν;
Ευτυχώς κατέφθασε επιτέλους ο πολιτισμός στο Τεχνών, επισκευάσαμε την πόρτα και φτιάξαμε τα καλώδια των ηχείων, για να μπορούμε να μπούμε, να ακούσουμε μουσική και να δούμε καμιά ταινία αξιοπρεπώς. Θα έλεγε κανείς πως αυτό θα έπρεπε να είχε ήδη γίνει σε ένα τμήμα με αυτό το όνομα. Δύο χρόνια κανείς δεν πήρε χαμπάρι εδώ μέσα;
Τόσα λεφτά από το μεταπτυχιακό, 7€ για μεντεσέδες και καλώδια δεν περίσσεψαν; Ίσως να πήγαν σε κάτι πιο σημαντικό. Τον απαραίτητο εξοπλισμό προβολής ταινιών, δεν τον έχουνε ανάγκη όπως φαίνεται. Αλλά μάλλον τα ευρώ πήγαν σε αεροπορικά εισιτήρια «σπουδαίων» προσώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου